Oporezivanje prihoda po osnovu pružanja ugostiteljskih usluga

Na sajtu Ministarstva finansija objavljeno je Obaveštenje u vezi sa oporezivanjem prihoda po osnovu pružanja ugostiteljskih usluga u domaćoj radinosti i seoskom turističkom domaćinstvu od strane fizičkog lica koje u nastavku prenosimo u celosti.

1.Prihodi po osnovu pružanja ugostiteljskih usluga

Prihodima od ugostiteljskih usluga smatraju se prihodi koje fizičko lice ostvari od pružanja ugostiteljskih usluga u ugostiteljskom objektu domaće radinosti i objektu seoskog turističkog domaćinstva, saglasno članu 84b Zakona o porezu na dohodak građana („Službeni glasnik RS”, br. 24/01……i 95/18).

2.Poreski obveznik

Poreski obveznik je fizičko lice koje ostvaruje prihode po osnovu pružanja ugostiteljskih usluga u ugostiteljskom objektu domaće radinosti i objektu seoskog turističkog domaćinstva.

3.Poreska osnovica i poreska stopa

Poresku osnovicu za kalendarsku godinu čini iznos 5% prosečne mesečne zarade po zaposlenom u Republici Srbiji u godini koja prethodi godini za koju se utvrđuje porez, pomnožen brojem individualnih ležajeva, odnosno kamp parcela (iz Rešenja o kategorizaciji objekata domaće radinosti i seoskog turističkog domaćinstva koje kategoriše nadležni organ jedinice lokalne samouprave, na osnovu čl. 18, 20. i 30. do 35. Zakona o ugostiteljstvu – „Službeni glasnik“ broj 17/19) i odgovarajućim koeficijentom prema kategoriji turističkog mesta.

Prihod po osnovu pružanja ugostiteljskih usluga u domaćoj radinosti i seoskom turističkom domaćinstvu oporezuje se po stopi od 20%, koja se primenjuje na poresku osnovicu.

4.Poreska prijava

Poreska prijava za utvrđivanje poreza po osnovu prihoda od pružanja ugostiteljskih usluga podnosi se na Obrascu PPDG-4R – Poreska prijava za utvrđivanje poreza na prihod od pružanja ugostiteljskih usluga (u daljem tekstu: poreska prijava), koji je propisan Pravilnikom o obrascima poreskih prijava za utvrđivanje poreza na dohodak građana koji se plaća po rešenju („Službeni glasnik RS”, br. 90/17, 38/18 i 20/19).

Uz poresku prijavu podnosi se prilog sa podacima o ugostiteljskom objektu.

Podaci o ugostiteljskom objektu iskazuju se na Obrascu – Prilog 1.

Poresku prijavu poreski obveznik može da podnese u elektronskom obliku ili u pismenom obliku – neposredno ili putem pošte.

U elektronskom obliku poreska prijava se podnosi upotrebom elektronskih servisa Poreske uprave, na način propisan pravilnikom kojim se uređuje podnošenje poreske prijave elektronskim putem.

U pismenom obliku poresku prijavu poreski obveznik podnosi organizacionoj jedinici Poreske uprave nadležnoj za teritoriju na kojoj se nalazi ugostiteljski objekat.

Obveznik poreza po osnovu prihoda od pružanja ugostiteljskih usluga koji u toku godine počne da pruža ugostiteljske usluge dužan je da podnese poresku prijavu u roku od 15 dana od dana pravnosnažnosti rešenja kojim se objekat domaće radinosti i seoskog turističkog domaćinstva razvrstava u odgovarajuću kategoriju u skladu sa zakonom kojim se uređuje ugostiteljstvo. Obveznik koji je tokom godine podneo poresku prijavu i kod koga se ne promene elementi koji su od značaja za visinu poreske obaveze za narednu godinu, nije dužan da podnese poresku prijavu za narednu godinu. Međutim, ukoliko u toku godine dođe do promene elemenata koji su od značaja za visinu poreske obaveze, obveznik je dužan da o tome obavesti nadležni poreski organ. Naime, u tom slučaju obveznik je dužan da u roku od 15 dana od nastanka promene podnese poresku prijavu i Prilog 1. U slučaju kada obveznik u toku godine prestane da pruža ugostiteljske usluge, dužan je da o tome obavesti nadležni poreski organ tako što će da podnese poresku prijavu u roku od 15 dana od dana kada prestane da pruža ugostiteljske usluge.

5.Utvrđivanje i naplata poreza

Porez na prihode po osnovu pružanja ugostiteljskih usluga u skladu sa zakonima kojima se uređuju turizam i ugostiteljstvo, utvrđuje se i plaća na osnovu rešenja nadležnog poreskog organa. Do donošenja rešenja o utvrđivanju poreza za tekuću godinu, obveznici poreza dužni su da plaćaju porez u visini obaveze koja odgovara iznosu poreza utvrđenog rešenjem za prethodnu godinu. Obveznik koji u toku godine započne pružanje ugostiteljskih usluga dužan je da plaća porez počev za naredni kvartal u odnosu na onaj u kome je počeo da pruža usluge. U slučaju kada u toku godine dođe do promene elemenata koji su od značaja za visinu poreske obaveze, poreski organ rešenjem utvrđuje novu poresku obavezu koja se plaća počev za naredni kvartal u odnosu na kvartal u kome je došlo do promene elemenata od značaja za visinu poreske obaveze. Kada u toku godine obveznik prestane da pruža ugostiteljske usluge, dužan je da izvrši poresku obavezu zaključno za kvartal u kome je prestao da pruža usluge. Porez na prihode po osnovu pružanja ugostiteljskih usluga, plaća se u roku od 15 dana od dana isteka kvartala. Imajući u vidu navedeno, na primer, ako je obveznik počeo sa obavljanjem delatnosti 10. jula 2019. godine (treći kvartal), poreska obaveza za 2019. godinu nastaje počev za četvrti kvartal 2019. godine (oktobar-decembar). To znači da bi poresku obavezu za 2019. godinu obveznik bio dužan da plati samo za četvrti kvartal 2019. godine. U konkretnom slučaju, bio bi dužan da porez plati najkasnije do 15. januara 2020. godine (15 dana po isteku četvrtog kvartala).

6.Utvrđivanje poreske obaveze za 2019. godinu

Imajući u vidu da se odredbe Zakona o porezu na dohodak građana koje se odnose na prihode od ugostiteljskih usluga primenjuju počev od 1. jula 2019. godine, to znači da će se poreska obaveza za 2019. godinu utvrditi za period od šest meseci (juldecembar 2019. godine). S tim u vezi dat je primer načina obračuna poreza za 2019. godinu za obveznika koji ostvaruje prihode po osnovu pružanja ugostiteljskih usluga uzimajući u obzir elemente potrebne za utvrđivanje poreza, i to:

1) 5% od prosečne mesečne zarade po zaposlenom u Republici Srbiji u 2018. (godini koja prethodi godini za koju se utvrđuje porez);

2) podatak o prosečnoj mesečnoj zaradi po zaposlenom za 2018. godinu;

3) broj individualnih ležajeva, odnosno kamp parcela (iskazana je obaveza po jednom ležaju, odnosno kamp parceli);

4) koeficijenti prema kategoriji turističkog mesta,

5) poreska stopa 20%.

Podatak o prosečnoj mesečnoj zaradi po zaposlenom objavljuje Republički zavod za statistiku.

Prosečna zarada za 2018. godinu iznosi 68.629 dinara i podatak je objavljen u „Službenom glasniku RS”, broj 13/19 od 28. februara 2019. godine.

Koeficijenti prema kategoriji turističkog mesta utvrđeni su Pravilnikom o uslovima, kriterijumima i elementima za oporezivanje prihoda po osnovu pružanja ugostiteljskih usluga, koji je objavljen u „Službenom glasniku RS”, broj 45/19 od 21. juna 2019. godine.

Podaci o kategorisanim turističkim mestima objavljuju se na sajtu Ministarstva trgovine, turizma i telekomunikacija.

7.Utvrđivanje poreske obaveze za 2020. godinu

Za obveznika koji je započeo obavljanje delatnosti u 2019. godini pa nastavlja da je obavlja i u 2020. godini, poreska obaveza utvrđuje se na godišnjem nivou, tj. za period januar – decembar 2020. godine.

Međutim, u slučaju kada obveznik započne sa obavljanjem delatnosti u toku godine, na primer u prvom kvartalu 2020. godine, s obzirom da je dužan da plaća porez počev za naredni kvartal u odnosu na onaj u kome je počeo da pruža usluge, to znači da porez plaća počev od drugog kvartala te godine.

Na sajtu Ministarstva finansija u prilogu obaveštenja dati su i:

–Tabela – Obračun poreske obaveze po osnovu prihoda od ugostiteljskih usluga u domaćoj radinosti i seoskom turističkom domaćinstvu od strane fizičkih lica, za period jul-decembar 2019. godine.

– Ilustrativni primer obračuna za 2019. godinu.

Podsećamo, čl. 84b Zakon o porezu na dohodak građana je propisano:

„Prihodima od ugostiteljskih usluga smatraju se prihodi koje fizičko lice saglasno zakonima kojima se uređuju ugostiteljstvo i turizam ostvari od pružanja ugostiteljskih usluga u ugostiteljskom objektu domaće radinosti i objektu seoskog turističkog domaćinstva.

 Prihodima iz stava 1. ovog člana smatraju se prihodi koje fizičko lice saglasno zakonima kojima se uređuju ugostiteljstvo i turizam ostvari od usluga smeštaja u ugostiteljskom objektu domaće radinosti i objektu seoskog turističkog domaćinstva u periodu do 30 dana.

 Ugostiteljskim objektom domaće radinosti i objektom seoskog turističkog domaćinstva u smislu st. 1. i 2. ovog člana smatra se ugostiteljski objekat domaće radinosti (kuća, apartman i soba) i objekat seoskog turističkog domaćinstva, u smislu zakona kojima se uređuju ugostiteljstvo i turizam.

 Obveznik poreza je fizičko lice koje ostvaruje prihode iz st. 1. i 2. ovog člana.

 Oporezivi prihod za kalendarsku godinu čini iznos 5% prosečne mesečne zarade po zaposlenom u Republici u godini koja prethodi godini za koju se utvrđuje porez, pomnožen brojem pojedinačnih ležajeva, odnosno kamp parcela i odgovarajućim koeficijentom prema kategoriji turističkog mesta saglasno zakonima kojima se uređuju ugostiteljstvo i turizam.

 Ministar nadležan za poslove finansija i ministar nadležan za poslove turizma sporazumno uređuju bliže uslove, kriterijume i elemente za oporezivanje prihoda iz stava 5. ovog člana.“

Članovima 18., 20., 30. i 35. Zakona o ugostiteljstvu („Sl. glasnik RS“, br. 17/2019)  je propisano:

„Član 18.

 Ugostiteljski objekti za smeštaj vrste hotel, motel, turističko naselje, pansion i kamp kategorišu se u skladu sa standardima propisanim za pojedine vrste tih objekata.

 Ugostiteljski objekat za smeštaj vrste hotel i turističko naselje može se razvrstati u podvrstu, a ugostiteljski objekat vrste hotel može se razvrstati i po posebnim standardima za specijalizaciju.

 U ugostiteljskom objektu za smeštaj vrste hotel, motel, turističko naselje i pansion i podvrste garni hotel i apart hotel mogu biti i delovi objekta u vlasništvu drugih pravnih i fizičkih lica, koji kao smeštajne jedinice, odnosno drugi sadržaji ugostiteljskog objekta, funkcionalno (organizaciono i tehničko-tehnološki) čine sastavni deo ugostiteljskog objekta.

 Ugostiteljski objekti za smeštaj vrste kuća, apartman, soba i seosko turističko domaćinstvo kategorišu se u skladu sa standardima propisanim za pojedine vrste tih objekata.

 Ugostitelj je dužan da pre otpočinjanja obavljanja ugostiteljske delatnosti u ugostiteljskom objektu iz st. 1, 2. i 4. ovog člana pribavi rešenje o kategorizaciji.“

Član 20.

Ugostitelj podnosi nadležnom organu jedinice lokalne samouprave zahtev za određivanje kategorije ugostiteljskog objekta iz člana 18. stav 4. ovog zakona.

 Zahtev iz stava 1. ovog člana ugostitelj podnosi preko centralnog informacionog sistema.

 Zahtev iz stava 1. ovog člana ugostitelj podnosi za svaki objekat posebno (kuća, apartman, soba ili seosko turističko domaćinstvo).

 Ispunjenost propisanih uslova za određivanje kategorije ugostiteljskog objekta za smeštaj iz člana 18. stav 4. ovog zakona uviđajem na licu mesta proverava komisija za kategorizaciju ugostiteljskog objekta koju obrazuje nadležni organ jedinica lokalne samouprave.

 Određivanje kategorije ugostiteljskog objekta iz člana 18. stav 4. ovog zakona vrši se, rešenjem koje donosi nadležni organ jedinice lokalne samouprave i važi tri godine od dana dostavljanja rešenja podnosiocu zahteva.

 Nadležni organ jedinice lokalne samouprave rešenjem odlučuje po podnetom zahtevu pojedinačno za svaki objekat.

 Rešenje iz stava 5. ovog člana sadrži i podatke o broju individualnih ležaja, odnosno vrsti ležaja.

 Rešenje iz stava 5. ovog člana sadrži sve relevantne podatke iz člana 32. ovog zakona.

 Protiv rešenja iz stava 5. ovog člana može se u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja izjaviti žalba ministru.

 Poslove iz st. 4. i 5. ovog člana nadležni organ jedinice lokalne samouprave obavlja kao povereni posao.

Član 30.

Ugostitelj može da pruža ugostiteljske usluge smeštaja, pripremanja i usluživanja hrane, pića i napitaka u ugostiteljskom objektu domaće radinosti i seoskog turističkog domaćinstva.

 U okviru seoskog turističkog domaćinstva ugostitelj može da pruža ugostiteljske usluge smeštaja na otvorenom u privremeno postavljenoj opremi za kampovanje.

 Fizičko lice može da pruža ugostiteljske usluge iz stava 1. ovog člana u objektima smeštajnih kapaciteta do 30 individualnih ležajeva, za najviše 30 korisnika usluga.

 Individualni ležaj iz stava 3. ovog člana namenjen je za jednu osobu.

 Izuzetno od stava 4. ovog člana, ako ležaj po svojim dimenzijama može biti namenjen za dve osobe, smatraće se za dva individualna ležaja.

 Izuzetno od stava 1. ovog člana fizičko lice u ugostiteljskom objektu domaće radinosti može da pruža samo ugostiteljske usluge smeštaja.

 Fizičko lice u ugostiteljskom objektu seoskog turističkog domaćinstva uslugu pripremanja i usluživanja hrane, pića i napitaka može da pruža samo korisniku usluge kome pruža uslugu smeštaja.

 Usluge iz stava 7. ovog člana fizičko lice pruža od namirnica, pića i napitaka zasnovane na proizvodima koje je pretežno sam proizveo.

 Izuzetno, fizičko lice u objektu seoskog turističkog domaćinstva može da pruža ugostiteljske usluge iz stava 7. ovog člana i organizovanoj turističkoj grupi do 50 putnika koja ne koristi usluge smeštaja.

 Fizičko lice može u okviru seoskog turističkog domaćinstva da pruža ugostiteljske usluge smeštaja na otvorenom u privremeno postavljenoj opremi za kampovanje, do 20 kamp parcela, za najviše 30 korisnika usluga.

 Prostor na otvorenom u privremeno postavljenoj opremi za kampovanje iz st. 2. i 10. ovog člana mora da ispunjava propisane minimalno-tehničke i sanitarno-higijenske uslove.

Član 35.

Davanje u zakup kuće, stana, apartmana, sobe, ležaja ili drugog prostora koji je namenjen za smeštaj od strane pravnog lica, preduzetnika ili fizičkog lica u periodu do 30 dana smatra se pružanjem ugostiteljske usluge smeštaja.

 U slučaju iz stava 1. ovog člana pravno lice, preduzetnik ili fizičko lice je dužno da uslugu smeštaja, pruža na način propisan ovim zakonom i propisima donetim na osnovu ovog zakona.“

Izvor: sajt Ministarstva finansija (www.mfin.gov.rs)

Izvor: Izvod iz propisa preuzet iz programa „Propis Soft“, Redakcija Profi Sistem Com